Aokigahara - Las śmierci.
Od razu chcę napisać, że niektóre zdjęcia i informacje mogą być nieco szokujące, więc jeśli ktoś jest wrażliwy to niech tego nie czyta lub po prostu zachowa dystans. Ten temat poświęcę lasowi znajdującemu się w Japonii na terenie Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu. Nie piszę tego aby podać jakiś zwykły las z Japonii, ten las ma zadziwiającą historię, która pewnie wstrząśnie nie jedną osobą. Postanowiłam się podjąć tego tematu i postaram się go jak najlepiej przedstawić.
Las Aoikigahara jest znany, dzięki wielu samobójstw popełnionych w nim a wszystko zaczęło się w 1960 roku po opublikowaniu książki "Kuroi Jukai", autorstwa Seichō Matsumoto, w której kochankowie kończą ze swoim życiem właśnie w lesie Aoigahara.W roku 1998 samobójstwo popełniły w tym lesie 73 osoby, 4 lata później znaleziono 78 ciał. Po tym jak w roku 2003 liczba wzrosła do 100, a rok potem do 108, w późniejszych latach nie informowano już o kolejnych martwych ciałach ale to nie zmieniło faktu, że ludzie dalej a nawet do tej pory podążają tam aby się zabić. Liczby samobójstw wzrastały po opublikowaniu w 1993 roku, książki "The Complete Manual of Suicide", w której można znaleźć dużo przykładów jak popełnić samobójstwo i właśnie w niej był podany las Aokigahara jako najlepsze miejsce. Ogólnie ten las jest przedstawiony jako drugie miejsce do najczęstszych samobójstw na świecie. Już przy samym wejściu można zobaczyć tabliczkę, która oznajmia żeby zastanowić się czy jednak warto się zabijać.
W lesie pozostają niektóre nieruszone i nieznane ciała, po których można stwierdzić, że znajdują się już tam dłuższy czas, oprócz ciał też łatwo znaleźć przeróżne rzeczy pozostawione przez samobójców. Oczywiście idąc szlakiem nie znajdziemy już na pierwszy rzut oka jakiegoś martwego człowieka, trzeba wejść głębiej do lasu żeby coś takiego zobaczyć, najczęściej są to wisielce powieszeni na drzewach, też często pozostają opakowania po tabletkach co może znaczyć, że ktoś przedawkował je. Niestety robiono wszystko aby ten las nie był kojarzony ze śmiercią jednak po tylu wydarzeniach nie da się tego po prostu zapomnieć. Niektórzy nawet twierdzą, że las jest nawiedzony przez ducha -Yūrei. Zdarza się też, że ludzie nie idą tam od razu się zabić, często rozkładają tam namioty lub po prostu spacerują po lesie i rozmyślają nad życiem czy zrobić to czy nie. Na pobliskim parkingu często stoją przez długi czas samochody, które prawdopodobnie już nie mają właścicieli. Ludzie często mówią, że kiedy ktoś idzie do tego lasu zazwyczaj wygląda na smutnego i nieobecnego.
LINK
O tym lesie mogłabym jeszcze nieco więcej dopowiedzieć ale myślę, że podałam wystarczająco dużo ciekawych rzeczy, ten las trochę mnie zafascynował i wiem o nim już długi czas, więc pomyślałam, że skoro go sobie trochę przebadałam to może podzielę się nim z wami mimo, że to dość drastyczny temat.
Las Aoikigahara jest znany, dzięki wielu samobójstw popełnionych w nim a wszystko zaczęło się w 1960 roku po opublikowaniu książki "Kuroi Jukai", autorstwa Seichō Matsumoto, w której kochankowie kończą ze swoim życiem właśnie w lesie Aoigahara.W roku 1998 samobójstwo popełniły w tym lesie 73 osoby, 4 lata później znaleziono 78 ciał. Po tym jak w roku 2003 liczba wzrosła do 100, a rok potem do 108, w późniejszych latach nie informowano już o kolejnych martwych ciałach ale to nie zmieniło faktu, że ludzie dalej a nawet do tej pory podążają tam aby się zabić. Liczby samobójstw wzrastały po opublikowaniu w 1993 roku, książki "The Complete Manual of Suicide", w której można znaleźć dużo przykładów jak popełnić samobójstwo i właśnie w niej był podany las Aokigahara jako najlepsze miejsce. Ogólnie ten las jest przedstawiony jako drugie miejsce do najczęstszych samobójstw na świecie. Już przy samym wejściu można zobaczyć tabliczkę, która oznajmia żeby zastanowić się czy jednak warto się zabijać.
 |
| ("Twoje życie jest cennym darem od rodziców, proszę skontaktować się z policją zanim zdecydujesz się umrzeć") |
(Tych zdjęć poniżej wolałam nie dodawać tak wprost tylko za pomocą linku ponieważ nie jest to miłym widokiem, więc kto chce to zobaczyć ten niech kliknie w link)
Jeśli ktoś zainteresował się tym bardziej lub po prostu chciałaby wiedzieć trochę więcej to serdecznie zapraszam na bardzo ciekawy film dokumentalny z polskimi napisami, nie ma tam jakiś strasznych scen, film jest bardzo przyjemny w oglądaniu jeśli pominąć tematykę.
O tym lesie mogłabym jeszcze nieco więcej dopowiedzieć ale myślę, że podałam wystarczająco dużo ciekawych rzeczy, ten las trochę mnie zafascynował i wiem o nim już długi czas, więc pomyślałam, że skoro go sobie trochę przebadałam to może podzielę się nim z wami mimo, że to dość drastyczny temat.
Gratulację!!! Nominuję cię do Liebster Award. Więcej na naszym blogu http://azja-opowiadania-kpop.blogspot.com/.
OdpowiedzUsuń